Sanskrit Sloka text in Devanagari, Gujarati, Kannada, Telugu , and English

||om tat sat||

ಸುಂದರಕಾಂಡ.
ಅಥ ತ್ರಯಸ್ತ್ರಿಂಶಸ್ಸರ್ಗಃ

ಸೋऽವತೀರ್ಯ ದ್ರುಮಾ ತ್ತಸ್ಮಾ ದ್ವಿದ್ರುಮಪ್ರತಿಮಾನನಃ|
ವಿನೀತವೇಷಃ ಕೃಪಣಃ ಪ್ರಣಿಪ ತ್ಯೋಪಸೃತ್ಯ ಚ||1||
ತಾ ಮಬ್ರವೀನ್ಮಹಾತೇಜಾ ಹನುಮಾನ್ ಮಾರುತಾತ್ಮಜಃ|
ಶಿರ ಸ್ಯಂಜಲಿಮಾಧಾಯ ಸೀತಾಂ ಮಧುರಯಾ ಗಿರಾ||2||

ಸ||ಸಃ ವಿನೀತ ವೇಷಃ ವಿದ್ರುಮಪ್ರತಿಮಾನನಃ ತಸ್ಮಾತ್ ದ್ರುಮಾತ್ ಅವತೀರ್ಯ ಕೃಪಣಃ ಪ್ರಣಿಪತ್ಯ ಉಪಸೃತ್ಯ ಚ|| ಮಹಾತೇಜಾ ಮಾರುತಾತ್ಮಜಃ ಹನುಮಾನ್ ಶಿರಸ್ಯಂಜಲಿಮಾಧಾಯ ಮಧುರಯಾ ಗಿರಾ ತಾಂ ಸೀತಾಂ ಅಬ್ರವೀತ್||

Dressed in a somber manner, and shining he whose face was of the color of corals, having offered salutations approached the pitiable one. The son of wind god, Hanuman with great luster, bowing his head as mark of respect, spoke to Sita in sweet words.

ಕಾನು ಪದ್ಮ ಪಲಾಶಾಕ್ಷಿ ಕ್ಲಿಷ್ಟಕೌಶೇಯವಾಸಿನಿ|
ದ್ರುಮಸ್ಯ ಶಾಖಾಮಾಲಂಬ್ಯ ತಿಷ್ಠಸಿ ತ್ವಮನಿಂದಿತೇ||3||
ಕಿಮರ್ಥಂ ತವ ನೇತ್ರಾಭ್ಯಾಂ ವಾರಿಸ್ರವತಿ ಶೋಕಜಂ|
ಪುಂಡರೀಕಪಲಾಶಾಭ್ಯಾಂ ವಿಪ್ರಕೀರ್ಣ ಮಿವೋದಕಮ್||4||

ಸ|| ಪದ್ಮಪಲಾಶಾಕ್ಷಿ ಕ್ಲಿಷ್ಟಕೌಶೇಯವಾಸಿನಿ ಅನಿಂದಿತೇ ದ್ರುಮಸ್ಯ ಶಾಖಾಂ ಆಲಂಬ್ಯ ತಿಷ್ಟಸಿ | ಕಾ ನು?||ತವ ನೇತ್ರಾಭ್ಯಾಂ ಕಿಮರ್ಥಂ ವಾರಿಃ ಪುಂಡರೀಕಪಲಾಶಾಭ್ಯಾಂ ವಿಪ್ರಕೀರ್ಣ ಉದಕಂ ಇವ ಸ್ರವತಿ ||

Oh Lady with eyes like lotus petals, blemish less one, wearing crumpled silk garments and holding a branch and standing , who are you? Tears are flowing from your eyes like the water trickling down a pair of lotus petals.

ಸುರಾಣಾಂ ಅಸುರಾಣಾಂ ವಾ ನಾಗಗಂಧರ್ವ ರಕ್ಷಸಾಮ್|
ಯಕ್ಷಾಣಾಂ ಕಿನ್ನರಾಣಾಂ ವಾ ಕಾ ತ್ವಂ ಭವಸಿ ಶೋಭನೇ||5||
ಕಾ ತ್ವಂ ಭವಸಿ ರುದ್ರಾಣಾಂ ಮರುತಾಂ ವಾ ವರಾನನೇ|
ವಸೂನಾಂ ವಾ ವರಾರೋಹೇ ದೇವತಾ ಪ್ರತಿಭಾಸಿಮೇ||6||

ಸ|| ಶೋಭನೇ ಸುರಾಣಾಂ ವಾ ಅಸುರಾಣಾಂ ವಾ ನಾಗ ಗಂಧರ್ವ ರಕ್ಷಸಾಮ್ ಯಕ್ಷಾಣಾಂ ವಾ ಕಿನ್ನರಾಣಾಂ ವ ಕಾ ತ್ವಂ|| ರುದ್ರಾಣಾಂ ವಾ ಮರುತಾನಾಂವಸೂನಾಂ ವಾ ಕಾ ತ್ವಂ| ಮೇ ವರಾನನೇ ವರಾರೋಹೇ (ತ್ವಂ) ದೇವತಾ ಪ್ರತಿಭಾಸಿ |

Oh Auspicious looking lady ! Are you a goddess or a demon, or Gandharva, or Nagas, or Rakshasa or Yakshas ? O Beautiful lady ! Are you one of Rudras or Maruts ? Oh best among women you appear to be a goddess to me.

ಕಿನ್ನು ಚಂದ್ರಮಸಾ ಹೀನಾ ಪತಿತಾ ವಿಬುಧಾಲಯಾತ್|
ರೋಹಿಣೀ ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಸರ್ವಗುಣಾನ್ವಿತಾ||7||
ಕಾ ತ್ವಂ ಭವಸಿ ಕಲ್ಯಾಣೀ ತ್ವ ಮನಿಂದಿತಲೋಚನೇ|
ಕೋಪಾದ್ವಾ ಯದಿ ಮೋಹಾತ್ ಭರ್ತಾರಮಸಿತೇಕ್ಷಣಾ||8||
ವಸಿಷ್ಟಂ ಕೋಪಯಿತ್ವಾ ತ್ವಂ ನಾಸಿ ಕಲ್ಯಾಣ್ಯರುಂಧತೀ|

ಸ|| ಚಂದ್ರಮಸಾ ಹೀನಾ ವಿಬುಧಾಲಯಾತ್ ಪತಿತಾ ಜ್ಯೋತಿಷಾಂ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಸರ್ವಗುಣಾನ್ವಿತಾ ರೋಹಿಣೀ ಕಿಂ ನು?|| ಕಲ್ಯಾಣೀ ಅನಿಂದಿತಲೋಚನೇ ಕಾ ತ್ವಂ ಭವಸಿ | ಕೋಪಾತ್ ವಾ ಮೋಹಾತ್ ವಾ ಭರ್ತಾರಂ ವಶಿಷ್ಠಂ ಕೋಪಯಿತ್ವಾ ಕಲ್ಯಾಣೀ ಅರುಂಧತೀ ನ ಅಸಿ |

Are you one of the luminaries that fell down separated from the moon? Are you Rohini, embellished with the best of virtues among all the constellations? Oh Lady with blemish less eyes! Who are you ? Are you Arundhati who out of anger or out of love, made Vasistha angry?

ಕೋನುಪುತ್ರಃ ಪಿತಾ ಭ್ರಾತಾ ಭರ್ತಾ ವಾ ತೇ ಸುಮಧ್ಯಮಾ||9||
ಅಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾದಮುಂ ಲೋಕಂ ಗತಂ ತ್ವಂ ಅನುಶೋಚಸಿ|
ರೋದನಾ ದತಿನಿಶ್ಶ್ವಾಸಾತ್ ಭೂಮಿಸಂಸ್ಪರ್ಶನಾ ದಪಿ||10||
ನ ತ್ವಾಂ ದೇವೀ ಮಹಂ ಮನ್ಯೇ ರಾಜ್ಞ ಸ್ಸಂಜ್ಞಾವಧಾರಣಾತ್|
ವ್ಯಂಜನಾನಿ ಚ ತೇ ಯಾನಿ ಲಕ್ಷಣಾನಿ ಚ ಲಕ್ಷಯೇ||11||
ಮಹಿಷೀ ಭೂಮಿಪಾಲಸ್ಯ ರಾಜಕನ್ಯಾऽಸಿ ಮೇ ಮತಾ|

ಸ|| ಸುಮಧ್ಯಮೇ ತೇ ಪುತ್ರಃ ಪಿತಾ ಭ್ರಾತಾ ಭರ್ತಾ ವಾ ಕೋ ನು| ಅಸ್ಮಾತ್ ಲೋಕಾತ್ ಅಮುಂ ಲೋಕಂ ಗತಾ ಅನುಶೋಚಸಿ ||ಸ|| ರೋದನಾತ್ ಅತಿನಿಃಶ್ವಾಸಾತ್ ಭೂಮಿ ಸಂಸ್ಪರ್ಶನಾತ್ ಅಪಿ ರಾಜ್ಞಃ ಸಂಜ್ಞಾವಧಾರಣಾತ್ ತ್ವಾಂ ದೇವೀಂ ಸಂಜ್ಞೇ|| ತೇ ಯಾನಿ ವ್ಯಂಜನಾನಿ ಲಕ್ಷಣಾನಿ ಚ ಲಕ್ಷಯೇ ಭೂಮಿಪಾಲಸ್ಯ ಮಹಿಷೀ ರಾಜಕನ್ಯಾಸಿ ಚ ಮೇ ಮತಾ||

Who is the son or father of brother or husband , who departed from this world making you sorrowful. From your crying and the deep breaths and the touching of the ground, you bear the signs of a royal queen. On the basis of your signs and other qualities I think that you are the queen of a king or a princess.

ರಾವಣೇನ ಜನಸ್ಥಾನಾತ್ ಬಲಾದಪಹೃತಾ ಯದಿ||12||
ಸೀತಾ ತ್ವಮಸಿ ಭದ್ರಂ ತೇ ತನ್ಮಮಾಚಕ್ಷ್ಯ ಪೃಚ್ಛತಃ|
ಯಥಾ ಹಿ ತವ ವೈ ದೈನ್ಯಂ ರೂಪಂ ಚಾಪ್ಯತಿಮಾನುಷಮ್||13||
ತಪಸಾ ಚಾನ್ವಿತೋ ವೇಷಃ ತ್ವಂ ರಾಮಮಹಿಷೀ ಧ್ರುವಮ್|

ಸ|| ತ್ವಂ ಜನಸ್ಥಾನಾತ್ ರಾವಣೇನ ಬಲಾತ್ ಅಪಹೃತಾ ಸೀತಾ ಅಸಿ ಯದಿ ತತ್ ಪೃಚ್ಛತಃ ಮಮ ಆಚಕ್ಷ್ವ | ತೇ ಭದ್ರಂ ಅಸ್ತು||ತವ ದೈನ್ಯಂ ಅತಿಮಾನುಷಂ ರೂಪಂ ವ ತಪಸಾ ಅನ್ವಿತಃ ವೇಷಃ ಯಥಾ ತ್ವಂ ಧ್ರುವಂ ರಾಮ ಮಹಿಷೀ||

Are you Sita that was brought by force from Janasthana by Ravana , if you are that please tell me. May god bless you. Your plight, superior human form, your robes marked with asceticism , as such you certainly look like Rama's queen.

ಸಾ ತಸ್ಯ ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ರಾಮಕೀರ್ತನ ಹರ್ಷಿತಾ||14||
ಉವಾಚ ವಾಕ್ಯಂ ವೈದೇಹೀ ಹನುಮಂತಂ ದ್ರುಮಾಶ್ರಿತಮ್|
ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ರಾಜಸಿಂಹಾನಾಂ ಮುಖ್ಯಸ್ಯ ವಿದಿತಾತ್ಮನಃ||15||
ಸ್ನುಷಾ ದಶರಥಸ್ಯಾಹಂ ಶತ್ರುಸೈನ್ಯಪ್ರತಾಪಿನಃ|
ದುಹಿತಾ ಜನಕಸ್ಯಾಹಂ ವೈದೇಹಸ್ಯ ಮಹಾತ್ಮನಃ||16||
ಸೀತೇತಿ ನಾಮ ನಾಮ್ನಾsಹಂ ಭಾರ್ಯಾ ರಾಮಸ್ಯ ಧೀಮತಃ|

ಸ|| ಸಾ ವೈದೇಹೀ ತಸ್ಯ ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ರಾಮಕೀರ್ತನ ಹರ್ಷಿತಾ ದ್ರುಮಾಶ್ರಿತಂ ಹನುಮಂತಂ ವಾಕ್ಯಂ ಉವಾಚ||ಅಹಂ ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ರಾಜಸಿಂಹಾನಾಂ ಮುಖ್ಯಸ್ಯ ವಿದಿತಾತ್ಮನಃ ಶತ್ರುಸೈನ್ಯ ಪ್ರತಾಪಿನಃ ದಶರಥಸ್ಯ ಸ್ನುಷಾ || ಅಹಂ ಮಹಾತ್ಮನಃ ವೈದೇಹಸ್ಯ ಜನಕಸ್ಯ ದುಹಿತಾ | ಧೀಮತಃ ರಾಮಸ್ಯ ಭಾರ್ಯಾ ಸೀತ ಇತಿ ನಾಮ ನಾಮ್ನಾ||

That Vaidehi hearing his words , delighted by the words of praise about Rama, addressed Hanuman who was seated on the tree. I am the daughter in law of Dasaratha, who is the foremost among the great kings on this earth, who knows self, who is a slayer of enemy armies. I am the daugther of the great soul Janaka , the king of Videha. I am the wife of sagacious Rama.

ಸಮಾ ದ್ವಾದಶ ತತ್ರಾಹಂ ರಾಘವಸ್ಯ ನಿವೇಶನೇ||17||
ಭುಂಜಾನಾ ಮಾನುಷಾನ್ ಭೋಗಾನ್ ಸರ್ವಕಾಮಸಮೃದ್ಧಿನೀ|
ತತ್ರ ತ್ರಯೋದಶೇ ವರ್ಷೇ ರಾಜ್ಯೇ ನೇಕ್ಷ್ವಾಕುನಂದನಮ್||18||
ಅಭಿಷೇಚಯಿತುಂ ರಾಜಾ ಸೋಪಾಧ್ಯಾಯಃ ಪ್ರಚಕ್ರಮೇ|

ಸ|| ಅಹಂ ತತ್ರ ರಾಘವಸ್ಯ ನಿವೇಸನೇ ಮಾನುಷಾನ್ ಭೋಗಾನ್ ಭುಂಜಾನಾ ಸರ್ವಕಾಮಸಮೃದ್ಧಿನೀ ದ್ವಾದಶ ಸಮಾಃ|| ತತ್ರ ತ್ರಯೋದಸೇ ವರ್ಷೇ ಸೋಪಾಧ್ಯಾಯಃ ರಾಜಾ ಇಕ್ಷ್ವಾಕುಕುಲನಂದನಂ ರಾಜ್ಯೇನ ಅಭಿಷಿಕ್ತುಂ ಪ್ರಚಕ್ರಮೇ||

I have lived in Rama's house for twelve years, enjoying the pleasures of a human being. Then in the thirteenth year, along with the Royal preceptor, the king decided to anoint Rama, the delight of Ikshwaku line, as the king.

ತಸ್ಮಿನ್ ಸಂಭ್ರಿಯಮಾಣೇ ತು ರಾಘವಸ್ಯಾಭಿಷೇಚನೇ||19||
ಕೈಕೇಯೀ ನಾಮ ಭರ್ತಾರಂ ದೇವೀ ವಚನಮಬ್ರವೀತ್|
ನ ಪಿಬೇಯಂ ನ ಖಾದೇಯಂ ಪ್ರತ್ಯಹಂ ಮಮ ಭೋಜನಮ್||20||
ಏಷ ಮೇ ಜೀವಿತಸ್ಯಾಂತೋ ರಾಮೋ ಯದ್ಯಭಿಷಿಚ್ಯತೇ|
ಯತ್ತ ದುಕ್ತಂ ತ್ವಾಯಾ ವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರೀತ್ಯಾ ನೃಪತಿ ಸತ್ತಮ||21||
ತಚ್ಛೇನ್ನ ವಿತಥಂ ಕಾರ್ಯಂ ವನಂ ಗಚ್ಛತು ರಾಘವಃ|

ಸ|| ತಸ್ಮಿನ್ ರಾಘವಸ್ಯ ಅಭಿಷೇಚನೇ ಸಂಭ್ರಿಯಮಾಣೇ ಕೈಕೇಯಿ ನಾಮ ದೇವೀ ಭರ್ತಾರಂ ವಚನಂ ಅಬ್ರವೀತ್|| ನ ಪಿಬೇಯಂ ಪ್ರತ್ಯಹಂ ಭೋಜನಂ ನ ಖಾದೇಯಂ (ಯದಿ) ರಾಮಃ ಅಭಿಷಿಚ್ಯತೇ | ಏಶಃ ಮೇ ಜಿವಿತಂ ಅಂತಃ|| ನೃಪಸತ್ತಮ ತ್ವಯಾ ಪ್ರೀತ್ಯಾ ಯತ್ ತತ್ ವಾಕ್ಯಂ ಉಕ್ತಾಮ್ ತತ್ ವಿತಥಂ ನ ಕಾರ್ಯಂ ಯದಿ ರಾಘವಃ ವನಮ್ ಗಚ್ಛತು||

While the arrangements for anointing Rama are going on, queen by name Kaikeyi spoke to her husband. 'I will not drink or eat or eat food. if Rama is anointed. This is the end of my life. Oh Best of Kings those words of love you spoke to me, if they are not to be false then Rama goes to forest'.

ಸ ರಾಜಾ ಸತ್ಯವಾಗ್ದೇವ್ಯಾ ವರದಾನಮನುಸ್ಮರನ್||22||
ಮುಮೋಹ ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಕೈಕೇಯ್ಯಾಃ ಕ್ರೂರಮಪ್ರಿಯಮ್|
ತತಸ್ಥು ಸ್ಥವಿರೋ ರಾಜಾ ಸತ್ಯೇ ಧರ್ಮೇ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಃ||23||
ಜ್ಯೇಷ್ಠಂ ಯಶಸ್ವಿನಂ ಪುತ್ತ್ರಂ ರುದನ್ ರಾಜ್ಯ ಮಯಾಚತ|
ಸ ಪಿತುರ್ವಚನಂ ಶ್ರೀಮಾನ್ ಅಭಿಷೇಕಾತ್ಪರಂ ಪ್ರಿಯಮ್||24||
ಮನಸಾ ಪೂರ್ವ ಮಾಸಾದ್ಯ ವಾಚಾ ಪ್ರತಿಗೃಹೀತವಾನ್|

ಸ|| ಸತ್ಯವಾಕ್ ಸ ರಾಜಾ ದೇವ್ಯಾಃ ವರದಾನಂ ಅನುಸ್ಮರನ್ ಕೈಕೇಯ್ಯಾಃ ಅಪ್ರಿಯಂ ವಚನಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಮುಮೋಹ|| ತತಃ ಸತ್ಯೇ ಧರ್ಮೇ ವ್ಯವಸ್ಥಿತಃ ಸ್ಥವೀರಃ ರಾಜಾ ರುದನ್ ಜ್ಯೇಷ್ಠಂ ಪುತ್ರಂ ರಾಜ್ಯಂ ಅಯಾಚತ| ಸಃ ಶ್ರೀಮಾನ್ ಪಿತುಃ ವಚನಂ ಅಭಿಷೇಕಾತ್ ಪರಂ ಪ್ರಿಯಂ ಮನಸಾ ಪೂರ್ವಂ ಆಸಾದ್ಯ ವಾಚಾ ಪ್ರತಿಗೃಹೀತವಾನ್ ||

The king ever truthful,remembering the word given to Kaikeyi, hearing the unpleasant words of Kaikeyi fainted. Then the king who is aged , who is established in righteous conduct, while crying begged his famed eldest son to give back the kingdom. That illustrious one for whom father's word as more important than the kingdom , having accepted in his mind then accepted his words.

ದದ್ಯಾನ್ನಪ್ರತಿಗೃಹ್ಣೀಯಾನ್ ನಬ್ರೂಯಾತ್ ಕಿಂಚಿದಪ್ರಿಯಮ್||25||
ಅ ಪಿ ಜೀವಿತಹೇತೋರ್ವಾ ರಾಮಃ ಸತ್ಯಪರಾಕ್ರಮಃ|
ಸ ವಿಹಾ ಯೋತ್ತರೀಯಾಣಿ ಮಹಾರ್ಹಾಣಿ ಮಹಾಯಶಾಃ||26||
ವಿಸೃಜ್ಯ ಮನಸಾ ರಾಜ್ಯಂ ಜನನ್ಯೈ ಮಾಂ ಸಮಾದಿಶತ್|
ಸಾಹಂ ತಸ್ಯಾಗ್ರತಸ್ತೂರ್ಣಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತಾ ವನಚಾರಿಣೀ||27||
ನ ಹಿ ಮೇ ತೇನ ಹೀನಯಾ ವಾಸಃ ಸ್ವರ್ಗೇऽಪಿ ರೋಚತೇ|
ಪ್ರಾಗೇನ ತು ಮಹಾಭಾಗಃ ಸೌಮಿತ್ರಿಃ ಮಿತ್ರನಂದನಃ||28||
ಪೂರ್ವಜ ಸ್ಯಾನುಯಾತ್ರಾರ್ಥೇ ದ್ರುಮಚೀರೈ ರಲಂಕೃತಃ|

ಸ||ಸತ್ಯಪರಾಕ್ರಮಃ ರಾಮಃ ದದ್ಯಾತ್ ನಪ್ರತಿಗೃಹ್ಣಿಯಾನ್ ಜೀವಿತಹೇತೋರ್ವಾ ಕಿಂಚಿಯ್ ಅಪ್ರಿಯಮ್ ನಬ್ರೂಯಾತ್ ||ಮಹಾಯಶಾಃ ಸಃ ಮಹಾರ್ಹಾಣಿ ಉತ್ತರೀಯಾಣಿ ವಿಹಾಯ ಮನಸಾ ರಾಜ್ಯಂ ವಿಶ್ರುಜ್ಯ ಮಾಮ್ ಜನನ್ಯೈ ಸಮಾದಿಶತ್||ಅಹಂ ತಸ್ಯ ಅಗ್ರತಃ ವನಚಾರಿನೀ ತೂರ್ಣಂ ಪ್ರಸ್ಥಿತಾ | ತೇನ ಹೀನಾಯಾಃ ಮೇ ಸ್ವರ್ಗೋಪಿ ನ ರೋಚತೇ ||ಮಹಾಭಾಗಃ ಮಿತ್ರನಂದನಂ ಸೌಮಿತ್ರಿ ಪೂರ್ವಜಸ್ಯ ಅನುಯಾತ್ರಾರ್ಥೇ ದ್ರುಮಚೀರೈ ರಲಂಕೃತಃ||

Rama whose strength is his truthfulness, gives but not take even for his life, nor will he speak harsh words. That great person, casting off the luxurious upper garments, giving up the kingdom wholeheartedly, entrusted me to his mother. I myself started before him to be a forest dweller. For without him even heaven is not preferable. Sumitra's son, a noble one, a delight to his friends, dressed himself in bark clothes to follow his brother to the forest.

ತೇ ವಯಂ ಭರ್ತುರಾದೇಶಂ ಬಹುಮಾನ್ಯ ದೃಢವ್ರತಾಃ||29||
ಪ್ರವಿಷ್ಟಾಃ ಸ್ಮ ಪುರಾ ದೃಷ್ಟಂ ವನಂ ಗಂಭೀರದರ್ಶನಮ್|
ವಸತೋ ದಂಡಕಾರಣ್ಯೇ ತಸ್ಯಾಹ ಮಮಿತೌಜಸಃ||30||
ರಕ್ಷಸಾ ಪಹೃತಾ ಭಾರ್ಯಾ ರಾವಣೇನ ದುರಾತ್ಮನಾ|
ದ್ವೌಮಾಸೌ ತೇನ ಮೇ ಕಾಲೋ ಜೀವಿತಾನುಗ್ರಹಃ ಕೃತಃ||31||
ಊರ್ಧ್ವಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ತು ಮಾಸಾಭ್ಯಾಂ ತತಸ್ತಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ಜೀವಿತಮ್||32||

ಸ|| ತೇ ವಯಂ ಭರ್ತುಃ ಆದೇಶಂ ಬಹುಮಾನ್ಯ ದೃಢವ್ರತಾಃ ಪುರಾ ಅದೃಷ್ಟಂ ಗಂಭೀರ ದರ್ಶನಂ ವನಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಾಃ ಸ್ಮ||ಅಮಿತತೇಜಸಃ ತಸ್ಯಾಂ ಭಾರ್ಯಾ ಅಹಂ ದಂಡಕಾರಣ್ಯೇ ವಸತಃ | ದುರಾತ್ಮನಾ ರಕ್ಷಸಾ ರಾವಣೇನ ಅಪಹೃತಾ||ತೇನ ದ್ವೌಮಾಸೌ ಕಾಲೋ ಜೀವಿತಾನುಗ್ರಹಃ ಕೃತಃ| ತತಃ ದ್ವಾಭ್ಯಾಂ ಮಾಸಾಭ್ಯಾಂ ಊರ್ಧ್ವಂ ಜಿವಿತಂ ತಕ್ಷ್ಯಾಮಿ||

Then we following the kings orders fully determined entered the impenetrable forest. While the most valiant Rama was living in Dandaka forest I, his wife, was carried away by the evil minded Ravana. He has given me two months to live. After those two months I will be giving up my life.

ಇತ್ಯಾರ್ಷೇ ಶ್ರೀಮದ್ರಾಮಾಯಣೇ ಆದಿಕಾವ್ಯೇ ವಾಲ್ಮೀಕೀಯೇ
ಚತುರ್ವಿಂಶತ್ ಸಹಸ್ರಿಕಾಯಾಂ ಸಂಹಿತಾಯಾಮ್
ಶ್ರೀಮತ್ಸುಂದರಕಾಂಡೇ ತ್ರಯಸ್ತ್ರಿಂಶಸ್ಸರ್ಗಃ||

Thus ends the Sarga thirty three of Sundarakanda in Ramayana the first poem ever composed in Sanskrit by the first poet sage Valmiki.

|| om tat sat||

 

ગંભીર ಗಂಭೀರ గంభీర